سینما برتر: مائده طهماسبی درباره تجربه کار با علی رفیعی گفت: «کار کردن با ایشان برایم بسیار جذاب بود، چرا که تمرین‌های طولانی و مداوم را ترجیح می‌دهد. البته اگر بازیگران تعلل داشته باشند، دکتر رفیعی بداخلاق شده و برخورد تندی دارد.»
مائده طهماسبی که در نمایش «خانه برناردا آلبا» نوشته فدریکو گارسیا لورکا و کارگردانی علی رفیعی در زمستان امسال روی صحنه رفته بود، با این نمایش و همراه گروه بزرگ رفیعی، در بخش مهمان سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر نیز حضور دارد.
این کارگردان، بازیگر و مترجم تئاتر درباره اشاره‌های فرامتنی نمایشنامه «خانه برناردا آلبا» گفت: «لورکا این نمایش را در سال ۱۹۳۶ و اوج خفقان رژیم دیکتاتوری فرانکو نوشت. من فکر می‌کنم نگاه لورکا در نوشتن این نمایشنامه نگاه سیاسی، اجتماعی و انتقادی جامعه‌اش بود.»
طهماسبی ادامه داد: «لورکا در واقع «خانه برناردا آلبا»، یعنی قصه یک مادر دیکتاتور و پنج دخترش را به عنوان مثالی برای نشان دادن همین شرایط در نظر گرفت.»
بازیگر نمایش «خانه برناردا آلبا» یادآور شد: «به نظرم دکتر رفیعی برداشتی بسیار جذاب از این نمایشنامه داشت و برای همین است که این نمایش آنقدر موفق بوده و آنقدر زیبا کارگردانی شده است و فکر می‌کنم نتیجه‌اش همین ۵۰ و خرده‌ای اجرا در این دو ماه اخیر بود.»
طهماسبی درباره تجربه کار با علی رفیعی گفت: «کار کردن با آقای رفیعی برایم بسیار جذاب بود؛ چون کار با ایشان امری سهل و ممتنع است. یعنی همان‌قدر که آسان به نظر می‌رسد می‌تواند سخت باشد. ایشان تمرین‌های طولانی و مداوم را ترجیح می‌دهد و برخلاف آنچه امروز در تئاتر ما اتفاق می‌افتد وقتی سر تمرین‌های ایشان می‌رفتیم هر روز ۴-۵ ساعت روی صندلی‌مان می‌چسبیدیم و برای هر صحنه اتودهای مختلفی می‌زدیم.»
او با بیان اینکه این روش تمرین طولانی امروز در تئاتر ایران منسوخ شده است و اینکه دکتر رفیعی چنین موقعیتی را به بازیگر می‌دهد که در مدتی طولانی کار را اتود بزند و خود بازیگر نقش را دربیاورد اتفاقی ارزشمند است، گفت: «ایشان معمولا هیچ چیز پیش ساخته شده‌ای از نقش ندارد که به بازیگر بدهد؛ بلکه همیشه از بازیگر می‌خواهد که آن نقش را برای آن صحنه دربیاورد. گاهی هم وقتی بازیگران تعلل دارند و اتودها را خوب نمی‌زنند خیلی بداخلاق شده و تند برخورد می‌کند.»
این مترجم با بیان اینکه «برای من بعد از این همه سال کار تئاتر، کار با آقای رفیعی در ماه‌های اول مانند کلاس درس بود.» درباره ماحصل این تمرین‌های طولانی و مداوم گفت: درواقع چیزی که مخاطب روی صحنه می‌بیند از مجموعه کارهای روزهای طولانی اتود زدن بازیگران شکل گرفته که دکتر رفیعی در نهایت، آنها را قبول کرده، نگه داشته و دسته‌بندی کرده است. در حالی که صحنه‌های زیاد دیگری هم ساخته شد و ایشان آنها را دوست نداشت. ایشان تصاویر بسیار زیبایی در ذهن دارد که اگر بازیگر به آن تصاویر برسد، حتما نگهش می‌دارد.
طهماسبی همچنین درباره نقشی که در این نمایش بازی می‌کند یعنی «پولنسیا» (زن همسایه) گفت: «پولنسیا در نوشته خود لورکا زنی است که وارد خانه «برناردا آلبا» (با بازی رویا تیموریان) شده و در چند صحنه بازی کرده و می‌رود. اما دکتر رفیعی از روز اولی که درباره این نقش با من صحبت کرد و طوری که آن نقش را توضیح داد که چه می‌خواهد باشد، متوجه شدم همان شخصیتی نیست که در متن اصلی لورکا وجود دارد.»
